Een liefdesverhaal… Gedood door blinde haat
Karam, een Syrische tandarts die in Irak werkt, bereidde zich voor op een van de gelukkigste momenten van zijn leven – zijn verloving met Nour Issa Nezha, een 23-jarige apotheker uit Baniyas, Syrië. Plotseling moest hij samen met haar familieleden rouwen om haar brute moord in een barbaars en ongerechtvaardigd bloedbad.
“We waren al vijf jaar verliefd en wilden ons binnen een paar maanden verloven,” vertelt Karam. Maar het lot dacht er anders over, en in plaats van hun verloving te vieren, zonk de jongeman in rouw weg.
Brutaal doden van alle levende wezens
Afgelopen vrijdag, die bij de mensen aan de kust bekend werd als Zwarte Vrijdag, 7 maart 2025, bestormden gewapende mannen het huis van de familie Nour in de wijk al-Qusour in Baniyas en executeerden alle bewoners.
Noor, haar zus Hazar, die ook apotheker was, haar broer Ibrahim, een dokter, en hun moeder Wahiba werden allemaal in koelen bloede vermoord. Hazar’s man Aliraakte ernstig gewond en ligt nog steeds op de intensive care.
Haar vader, Issa, was de enige overlevende, niet omdat hij verdreven was, maar omdat hij eerder naar haar geboortedorp was gereisd. De hele familie behoorde tot de Alawitische sekte in Syrië.
Individuele gevallen of een collectieve tragedie?
Het bloedbad in de wijk al-Qusour in Baniyas, waarbij Noor en haar familie werden gedood, was geen geïsoleerd incident, maar onderdeel van een reeks bloedige slachtpartijen in het gebied. Het is door overlevenden en mensenrechtenrapporten beschreven als een sektarische zuiveringscampagne gericht tegen hele families van de Alawitische sekte.
De moorden vonden systematisch plaats. De slachtoffers, waaronder kinderen en vrouwen, werden in hun huizen geëxecuteerdin scènes die doen denken aan de sektarische slachtpartijen in Syrië tijdens de oorlog. De terroristische daders, extremisten, scandeerden vaak leuzen zoals “Alawieten, ze verdienen het om gedood te worden”.
“Tegen degenen die hen gedood hebben, zeg ik: ik wou dat jullie mij gedood hadden in plaats van hen. Als jullie eens wisten hoeveel goede en onschuldige mensen jullie hadden kunnen doden,” zegt Karam.
Het is belangrijk om te benadrukken dat de leden van de familie niet betrokken waren bij politieke of militaire activiteiten, maar als burgers in hun huis waren toen de moordenaars inbraken in de flat en hun misdaad begingen.
“Ik hoorde over het bloedbad van een familielid van Noor,” zegt Karam, die zich hulpeloos voelt in Basra. “De schutters doodden iedereen in het huis, terwijl Ali ernstig gewond raakte. We hebben ook vreselijke verhalen gehoord over wat ze met de buren hebben gedaan,” zegt Karam, “maar ik weet niet precies wie er gedood is en wie niet. De informatie is nog steeds onduidelijk te midden van de chaos.”
De tragedie verdiept zich met het verhaal van Hazar, de zus van Noor, die afgelopen november pas getrouwd was en nu door criminelen is vermoord. Haar man Ali vecht nog steeds voor zijn leven in het ziekenhuis. Het laatste wat ze op Facebook schreef was een eenvoudig maar pijnlijk gebed: “God heb medelijden met ons.”
Karam probeert in het reine te komen met zijn verlies. Het leven waar hij met Noor van gedroomd had, is in een oogwenk verwoest. Zijn hart is gebroken en zijn dromen zijn gestolen.
Karam postte de onderstaande video waarin hij rouwde om zijn verloofde en haar familie.
Enkele andere foto’s die door familieleden en vrienden van de overleden familie zijn verspreid
